Kto ma dziecko ten wie, że przekonanie go czasem do zjedzenia czegoś zdrowego i pożywnego graniczy z cudem. Ile ja czasem muszę się nagimnastykować, żeby przemycić mojemu synowi jakieś warzywa. I te pierwsze 30 sekund, kiedy danie trafi na talerz. Najpierw jest ono staranie obejrzane, później obwąchane no i na końcu spróbowane. Wtedy następuje u mnie w środku wielkie ufff.... Ale i tak nie mogę być spokojna. Zdarza się czasem tak, że mimo przejścia testu danie nagle zostaje odrzucone, ponieważ mój syn coś dostrzegł i stwierdził, że to na pewno jest bleee a on "dzienkuje". Tym razem postanowiłam po pierwsze przemycić mięso, a po drugie cukinie. Serwując danie mhy... no skłamałam i powiedziałam, że to "placuchy dziadka" (czyli najlepsze w świecie serwowane przez mojego tatę placki ziemniaczane). Ale nie doceniam mojego ponad dwuletniego syna. Nie no... owszem zjadł je i to nawet dwa, ale....
Jadąc z nim później samochodem, właśnie do jego dziadka i to na prawdziwe placki ziemniaczane usłyszałam z tyłu ... "Mama nie umie robić placuchów. Mamy placuchy są ble.. Wyrzucimy do kosza. Dziadek robi lepsze"....
Placki zjadł mąż. Mam nadzieję, że zjadł a nie wrzucił do kosza. :)
Składniki:
250 piersi z kurczaka
1/2 średniej cukinii
2 jajka
4 łyżki mąki ziemniaczanej
2 łyżki majonezu
pieprz
sól
olej
1. Cukinie dokładnie myjemy i ścieramy na grubych oczkach. Odstawiamy.
2. Pierś z kurczaka kroimy na bardzo drobne kawałki.
3. Do piersi z kurczaka dodajemy mąkę, majonez, jajka oraz startą odsączoną cukinie.
4. Całość dokładnie mieszamy. Doprawiamy solą i pieprzem.
5. Smażymy na oleju na bardzo dobrze rozgrzanej patelni.
Super pomysł na obiad :-)
OdpowiedzUsuń